Hayat gittikçe artan bir hızla yaşanır oldu. Hepimiz çılgınca bir tempo ile bir yerlere yetişmeye çalışıyoruz. Sabah oluyor akşam oluyor, sabah oluyor akşam oluyor ve biz koşuyoruz. Şöyle bir sakin olsak, yavaşlasak, etrafımızda olup biteni fark etsek, hayatı hissetsek. Şöyle bir dursak, güneşi, yağmuru, rüzgârı hissetsek. Varlığımızın farkına varsak. Dursak bir süre için. Dinginleşsek. Dinginleşmemize […]
Mutlu ve sağlıklı bir evlilik için ihtiyaçlarınızı ve isteklerinizi mutlak dile getirmelisiniz. Hoşunuza gidenleri, gitmeyenleri söyleyin ki, ortak yaşamınız ne sizin ne de eşiniz için sıkıntılı olmasın. Malum, konuştuğunuzda karşınızdakinin sizi anlama ihtimali doğuyor. Konuşmadan partnerinizin sizi anlamasını beklerseniz, uzuuun bir süre beklersiniz. ? Partnerinizle konuşma, kendinizi ifade etme deyince, “üslup” devreye giriyor. Kendinizi istek
Modern ama çook meşgul toplumumuzda kaçımız o hiç bitmeyen “Yapılacak İşler”i bitirmek adına öğlen yemeğimizi çalışma masamızda yerken çalışmaya devam etmişizdir? Ya da bir kahve molasını bile kendimize çok görüp kahvemizi ekran başında ne içtiğimizi pek de anlamadan içmişizdir? Kaçımız bugünkü plazaların açılmayan camlı ofislerine karanlıkta girip karanlıkta çıkmış, tüm gün gün ışığı görmeden kışı
Bazen bile bile yanlışa yönlendiğimizde bir silkmek gerekebilir kendimizi, ama o içimizde bizi ikide bir silken sesi kapatmayı öğrenmezsek, ciddi biçimde bizi aşağı çekecek ve gerçek potansiyelimizi çıkartmamızı engelleyecektir. Sizce bizim en acımasız düşmanımız kim? Beceriksiz, aptal, tembel, şişman, yaşlı, düşüncesiz, kötü bir anne, kötü bir baba, kötü bir evlat; kısacası asla yeterince iyi olamayan
Şu İçimizdeki Acımasız Eleştirmeni Bir Sustursak Read More »
Hemen hepimiz hayatımızın bir döneminde tanışmışızdır bu Erteleme denen zorlukla. Bizi zorlayan durumlarda zaman zaman gecikmiş, kaçınmış ve ertelemişizdir. Yapmanız gereken bir ya da birkaç işi geciktirmiş, sonraya bırakmışızdır. Sokrat ve Aristo bile kendi dönemlerinde Erteleme için “Akrasia” tanımını oluşturmuşlardır. Yargılama becerinize rağmen yapmanız gereken bir davranış yerine başka bir davranışı yapmayı seçme olarak tanımladıkları
Nasıl da birçoğumuzun vazgeçilmezi oldu. Sosyal medya ile yatıyoruz sosyal medya ile kalkıyoruz. Çok özel anlarımız apaçık yayında. Takipçilerimiz mi? Bir kısmı tanıdık tabii, ama hiç tanımadıklarımız da o kadar çok ki hesaplarda. Hepimiz narsist olma yolunda emin adımlarla ilerliyoruz. Hatta yarattığımız o hayatlara kendimiz bile inanır olduk. Hayatımızı başkalarınınki ile kıyaslıyoruz. Herkes sosyal medyada
Yaşam sevincimizi nasıl da zora koşar affedemediklerimiz, bırakamadıklarımız, vazgeçemediklerimizdir. Affetmeyi önce bir doğru tanımlayalım; birçoğumuz affetmeyi, bizi üzen, kötülüğü dokunmuş olanın yaptıklarını hoş görerek affetmek, unutmak olarak algılar. Halbuki affetmek, onu kendisine bırakmak, hayata havale etmektir. Onu artık hayatımda tuttuğu yerden kaldırmak ve önemsizler rafına koymaktır. Olumlu duygularım ne kadar kıymetliyse, olumsuz duygularım da o
Affedemediklerimiz, Bırakamadıklarımız, Vazgeçemediklerimiz Read More »
Kız çocuklarına pembe erkek çocuklarına mavi almakla başlar cinsiyetçilik yolculuğu. Sonrasında kız çocuklara bebek, erkek çocuklara araba ve silah. Oğlumuza açmayı, göstermeyi; kızımıza kapatmayı, göstermemeyi öğretmekle devam ederiz. Erkek çocuk babası ile ekmek almaya giderken, kız çocuk annesi ile mutfakta yemeğe yardım eder. Peki böylesine her geçen gün daha da cinsiyetçi olan bir toplumda biz
Size bugün bir danışanımdan bahsetmek istiyorum. Bana nöroloğunun yönlendirmesi ile gelmişti. Senelerdir kuvvetli migren atakları yaşıyordu. İlaçlar artık ilk senelerdeki gibi etki etmemeye başlamıştı. Kolay iletişim kuran, güler yüzlü, neşeli, 30’lu yaşların ortalarında başarılı iş hayatı olan bir kadındı. İlk bakışta depresif ya da kaygılı görünmüyordu. Tek sıkıntısının kendisine hayatı zindan eden migren atakları olduğunu söylüyordu. Psikosomatik sıkıntıların kökleri
Bir Utanç Durumu, Ama Çocuklar İçin Değil, Erişkinler İçin Son günlerde hepimiz bir kere daha travma yaşadık. Bu yaratıkların yaptıklarını duymak bile hepimizi mahvetti. Ailelerini düşünemiyorsunuz bile değil mi? Peki ya bu deneyimi yaşayan, hayatta kalan ve büyüyüp erişkin bir hayat kurmaya çabalayanları düşününce?….. Benim meslek hayatımda en çok etkilendiğim danışanlar taciz, tecavüz, ensest yaşamak zorunda kalmış olanlar.
